- مومین دل(دِ)
که دلی نرم چون موم دارد. کنایه است از سخت نرم دل و عطوف و رقیق القلب:
آنت مومین دل که گر پیشش بکشتندی چراغ
طبع مومینش چو موم اندر لگن بگریستی.
خاقانی
آنت مومین دل که گر پیشش بکشتندی چراغ
طبع مومینش چو موم اندر لگن بگریستی.
خاقانی
